τρυφάλη

ἡ, Α

(κατά τον Ησύχ.) «περικεφαλαία, τρεῑς ἔχουσα λαμπροὺς ἀστέρας, ἢ ἥλους».

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τής λ. τρυφάλεια, κατά τα θηλ. σε -η].